صدای سخن عشق
یاد من خواهی ماند گر تو خواهی سراغی بگیری از من یا که یاور بشوی بر دل بیچاره من یا تو آسوده کنی این دل پر تشویشم یا که سامان بدهی این دل آواره من دل من منتظر شاخه گلیست وبه همراهش باز تکه ای شاخه نبات که شکر جام وجودش بود از مهر ووفا و گلابی خوشبو ز عصاره وجود گل سرخ ودگر بار کمی نیکی کن تا که احساس کنم یاد من خواهی ماند همسایه عشق نگاه ساده ات سرمایه عشق صدای مهربانت مایه عشق از آن روزی که در دل رخنه کردی دلم را کرده ای همسایه عشق تقدیم...
| |
در کوچه های شهر ترنم آواز باران است و صدای بی امان ناودانها انگار درختانی را صدا میزنند که برگی بر شاخه هایشان نیست و اینک چشمان من به کوچه های خیس دوخته شده است و انگار در من آغازی می روید با ترکیبی از صدا ونورو رنگ
